Een hofje is een binnenplaats of binnentuin met daar omheen gelegen een aantal meest kleine woningen. De eerste hofjes dateren uit de 13e eeuw. De huisjes waren bedoeld voor ouderen – meestal vrouwen – met weinig geld, soms waren ze onderdeel van de sociale voorzieningen voor leden van een bepaalde kerk, schippers, hofpersoneel of onder- officieren. De stichting werd bestuurd door rijke heren en dames: de regenten. Deze regenten wezen ook de woningen toe. Vaak hebben de poorten van liefdadigheidshofjes een ‘poortgebouw’ (een gebouw bij de entree), in dit aparte gebouw bevindt zich de regentenkamer, een plek waar de regenten vergaderden.

Appingedam heeft er een nieuw hofje bij gekregen; Gockingahof. Dit hofje biedt plaats aan 29 cliënten van Novo. Zij bewonen in de beslotenheid van de binnenplaats een (gedeeltelijk) zelfstandig appartement.

De historie van de binnenstad van Appingedam en het woningtype ‘hofje’ zijn vertaald in het interieur. De gezamenlijke ontmoetingsruimte is ingericht met een knipoog naar de oude Regentenkamer en de gangen worden vormgegeven als de voorgevels van een oud hofje. Ieder zijn eigen voordeur, herkenbaar aan naam en medaillon.